Van jongs af aan heb ik zelf ervaren wat sport en beweging met een mens kunnen doen, met name hoe het mogelijk maakt om spanning te uiten en hoe verbindend dit werkt in sociale interacties. Mijn keuze voor een opleiding was dan ook snel gemaakt: ik ging naar het Cios. Hier ontdekte ik de kracht van meedoen, wat veel belangrijker is dan winnen (al is dat laatste nog steeds iets waar ik graag naar streef 😉). Dit bracht mij uiteindelijk bij de opleiding tot psychomotorisch therapeut aan Windesheim in Zwolle. In mijn carrière heb ik mij steeds meer gespecialiseerd in de vraag hoe trauma zich in het lichaam vastzet.

Deze groei heb ik niet alleen bereikt door opleidingen, zoals de Master PMT, sensorimotorische psychotherapie (level 1) en trauma-sensitieve yoga, maar ik heb ook veel geleerd van de cliënten waarmee ik heb mogen werken. Door met hen samen op hun pad te lopen, heb ik gezien hoe ze hun eigen lichaam beter leren waarnemen, meer regie kunnen nemen en zelfs leren om van hun lichaam te houden.

Ik beschouw het als een mooie uitdaging om non-verbale therapieën ook bij TOPP-zorg op de kaart te zetten. Hiervoor heb ik bij verschillende grote instellingen gewerkt, maar de overstap naar TOPP-zorg maak ik vooral vanwege de kleinschaligheid. Ik hecht veel waarde aan werken met korte lijnen, zodat de cliënt zich gehoord en gezien voelt in zijn proces. In mijn werkwijze maak ik gebruik van mentaliserend bevorderende therapie, waarin ik zowel oog heb voor de ander als voor mezelf. Het draait hierbij vooral om het creëren van veiligheid en vertrouwen, zodat we in de therapie een veilige relatie kunnen opbouwen.